Περνάνε από τα χέρια μας πολύχρωμες κλωστές...
Κι εμείς υφαίνουμε, το υφαντό της ζωής μας.
Και κάθε κλωστή, άλλο χρώμα, άλλη υφή...
Και άλλες τις κρατάμε, άλλες τις αφήνουμε στην άκρη...
Και κάθε κλωστή που περνάει από τα χέρια μας, ένα εν δυνάμει σχέδιο, μια ζωγραφιά... την ονειρευόμαστε να στολίζει το υφαντό της ζωής μας...
κι άμα ξεθωριάσει η κλωστή, αλλάξει χρώμα και σου χαλάσει τα σχέδια, κι άμα σου σπάσει και σε αφήσει στη μέση, κανείς δεν ξέρει να στο πει.
Και περνάνε από τα χέρια μας πολύχρωμες κλωστές...
Άλλες διαλέγουμε, άλλες αφήνουμε, όλες δεν μπορείς να τις κρατάς...
Και κάθε μια που την διαλέγεις αλλού σε πάει, αλλού σε οδηγεί, σε άλλα σχέδια, άλλα χρώματα που θα 'ρθουν παρακάτω...
Κι ακολουθείς τα σχέδια που μονάχος σου υφαίνεις, ακολουθείς εκεί που σ' οδηγούνε οι κλωστές που μονάχος σου διαλέγεις...
Διαλέγεις και πορεύεσαι...